Wszczepienie implantu jest obecnie najlepszym dostępnym rozwiązaniem przy występujących u pacjenta brakach zębowych. Aby było ono możliwe w jamie ustnej muszą istnieć odpowiednie warunki anatomiczne. Konieczna jest odpowiednia grubość i wysokość kości.  Ubytki kostne mogą powstać w wyniku ekstrakcji zęba, usunięcia torbieli, urazów, chorób przyzębia czy przewlekłych infekcji. Wypełnienie tych ubytków jest niezbędne dla utrzymania funkcjonalności i estetyki jamy ustnej, a także dla przygotowania kości do późniejszych zabiegów implantologicznych..

W Mokotowskim Centrum Stomatologii  stosujemy odpowiednie techniki dostępne w nowoczesnej stomatologii, które pozwalają na odbudowę utraconych tkanek i przygotowują miejsce na wprowadzenie implantu. Im szybciej po ekstrakcji zęba nastąpi implantacja tym warunki kostne są lepsze. Z upływem czasu po usunięciu zęba kość wyrostka stopniowo zanika a tym samy warunki do implantacji pogarszają się. Dlatego już na etapie planowania zabiegu usunięcia zęba dobrze jest skonsultować z lekarzem i rozważyć różne rodzaje uzupełnienia brakującego zęba. W wielu przypadkach możliwe jest jednoczasowe usunięcie zęba i na tej samej wizycie wprowadzenie implantu zęba. W Mokotowskim Centrum Stomatologii rekomendujemy to rozwiązanie gdyż   zapobiega ono  utracie kości wyrostka, umożliwia wprowadzenie optymalnego implantu i skraca czas leczenia do jednej wizyty. W stomatologii dostępnych jest wiele materiałów i technik regeneracji kostnej, które są wybierane w zależności od wielkości i lokalizacji ubytku, stanu zdrowia pacjenta oraz planowanych zabiegów.

Zabiegi poprzedzające wszczepienie implantu w przypadku zbyt małej ilości kości szczęk

Zabieg podniesienia dna zatoki (sinus lift)

Zatoki szczękowe to symetryczne powietrzne przestrzenie w kościach szczęk. Znajdują się nad korzeniami górnych zębów przedtrzonowych i trzonowych. Po utracie zęba kość zanika i obniża się. Powoduje to, że stwarza się wolna przestrzeń, która jest zajmowana przez powiększającą się zatokę. W takich warunkach brak miejsca na wprowadzenie implantu

Zabieg sinus liftu polega na kontrolowanym i delikatnym uniesieniu błony śluzowej dna zatoki i odbudowaniu kości. Do jej odbudowy używa się materiałów kościozastępczych lub własnej tkanki pacjenta. Wyróżniamy dwie metody przeprowadzenia zabiegu podnoszenia dna zatoki szczękowej: otwartą i zamkniętą. Wybór zależy od ilości kości, która pozostała u pacjenta oraz od wybranego przez lekarza implantu. Na konsultacji implantologicznej lekarz przedstawia dokładny plan leczenia. Chirurg stomatologiczny  lub chirurg szczękowo-twarzowy ocenia indywidualnie czy możliwe jest jednoczasowe wykonanie zabiegu sinus liftu oraz wprowadzenie implantu. Zdarza się, że potrzebny jest czas  po wykonaniu zabiegu podniesienia zatoki szczękowej aby uzyskać odpowiednią ilość kości a przez to żeby implantacja była możliwa a implant stabilny.

Zastosowanie przeszczepu kostnego

W przypadku dużych ubytków, np. po usunięciu torbieli, stosuje się przeszczepy kostne w postaci bloków lub granulatu. Przeszczepy mogą być autogenne, allogenne, ksenogenne lub syntetyczne, w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta. Lekarz stomatolog umieszcza materiał kostny w ubytku i zabezpiecza go przy użyciu specjalnej membrany, która zapobiega wrastaniu tkanek miękkich. Sterowana regeneracja kości  i przeszczepy bloczków kostnych stosowane są zamiennie lub łącznie aby  przywrócić odpowiednie dla implantacji warunki.  Odpowiednia metoda wprowadzenia implantu  jest rekomendowana przez lekarza prowadzącego na konsultacji implantologicznej.

Technika sterowanej regeneracji kości (GBR – Guided Bone Regeneration)

Sterowana regeneracja kości / Sterowana regeneracja tkanek to technika polegająca na umieszczeniu materiału kościozastępczego w ubytku oraz zastosowaniu membrany, która zabezpiecza miejsce regeneracji i stymuluje wzrost tkanki kostnej. Membrana pozwala na odtworzenie kości ubytku kostnego.

Sterowana regeneracja kości   i przeszczepy bloczków kostnych stosowane są łącznie aby  przywrócić odpowiednie dla implantacji warunki.

Osteopromocja za pomocą czynników wzrostu

W niektórych przypadkach zabieg wypełniania ubytków kostnych można wspomóc za pomocą osocza bogatopłytkowego (PRP) lub osocza bogatopłytkowego fibryny (PRF). Substancje te zawierają czynniki wzrostu, które przyspieszają proces regeneracji i stymulują tworzenie nowej tkanki kostnej.

Każdy z naszych pacjentów, po wykonaniu powyższych zabiegów, jest objęty opieką obejmującą wizyty kontrolne, podczas których  monitorujemy proces gojenia. W Mokotowskim Centrum Stomatologii wszystkie wizyty kontrolne po przeprowadzonej ekstrakcji zęba, sterowanej regeneracji kości, podniesieniu dna zatoki szczękowej, implantacji zęba, usunięciu torbieli czy innym zabiegu chirurgicznym są dokładnie planowane a ich częstotliwość zależy od potrzeb pacjenta.

Jakie materiały stosuje się do wypełniania ubytków kostnych?

Materiały stosowane do wypełniania ubytków kostnych można podzielić na kilka kategorii w zależności od ich pochodzenia i właściwości:

Materiały autogenne (autoprzeszczepy)

Autogenne materiały kostne to kość pobrana od pacjenta, najczęściej z innego obszaru jamy ustnej (np. okolicy trzonowców, brody) lub z innych miejsc, takich jak grzebień biodrowy. Ponieważ jest to materiał pochodzący od samego pacjenta, autoprzeszczepy mają doskonałą zgodność biologiczną i nie wywołują reakcji immunologicznej.

Materiały allogenne

Alloprzeszczepy to materiały kostne pochodzące od dawców (ludzi), które są poddawane specjalistycznej obróbce w celu usunięcia komórek i zminimalizowania ryzyka reakcji immunologicznych. Mogą być stosowane w formie granulatów, bloków kostnych lub membran.

Materiały ksenogenne

Ksenoprzeszczepy to materiały kostne pozyskiwane od innych gatunków zwierząt, najczęściej z kości wołowych. Podlegają specjalistycznym procesom oczyszczania i obróbki, aby wyeliminować czynniki immunologiczne i mikrobiologiczne. Najpopularniejszym przykładem jest kość wołowa przetworzona na hydroksyapatyt lub fosforan wapnia.

Materiały syntetyczne

Syntetyczne materiały kostne, takie jak hydroksyapatyt, fosforan trójwapniowy (TCP) czy bioaktywne szkło, są wytwarzane w laboratoriach. Charakteryzują się wysoką biokompatybilnością i zdolnością do stymulowania wzrostu tkanki kostnej.

Może Cię także zainteresować: