Estetyka biało-czerwona

Co to są recesje dziąsłowe?

Częstym powodem, dla którego pacjenci zgłaszają się do dentysty są recesje dziąsłowe. Stanowią one narastający problem zdrowotny, ponieważ poza defektami natury estetycznej, powodują również zwiększenie dolegliwości na bodźce bólowe o różnych rodzajach.

Recesje dziąsłowe to każde odsłonięcie korzenia zęba w miejscu, gdzie powinno być pokryte przez dziąsło, a czasem gdy recesja jest głęboka - również odsłonięcie korzenia w miejscu, gdzie powinno być pokryte przez kość.

Recesje dziąsłowe stanowią defekt estetyczny (między sąsiednimi zębami i dziąsłem pojawiają się czarne trójkąty, które wcześniej były wypełnione brodawką dziąsła), a same zęby robią się wrażliwe na temperaturę, bodźce mechaniczne (np. szczotkowanie), chemiczne (np. kwaśne).

Pacjenci nazywają recesje dziąsłowe bardzo różnie:

• parodontoza
• ruchomość zębów
• nadwrażliwość odsłoniętej szyjki zęba
• zanik kości

Przyczyny recesji dziąsłowych

Recesje dziąsłowe mogą powstawać w przebiegu paradontozy (choroby przyzębia).

Innymi powodami są mechaniczne uszkodzenia dziąseł przez zbyt twarde szczotki, nieprawidłowa higiena i technika szczotkowania, na skutek wad zgryzu, defekty genetyczne.

Czynniki wpływające na recesję:

• Niewłaściwy sposób szczotkowania zębów (np. poziome szorowanie z dużą siłą nacisku)
• Nieprawidłowe przyczepy wędzidełek
• Zaburzenia zwarcia oraz morfologiczno-anatomiczne predyspozycje (np. cienka blaszka wyrostka zębodołowego pokrywająca korzeń od przedsionka jamy ustnej)
• Bruksizm
• Efekt leczenia ortodontycznego
• Długo utrzymujący się stan zapalny wokół szyjki zęba

Skutki recesji dziąsłowych

Recesja dziąsłowa odsłaniając korzeń zęba umożliwia rozwój próchnicy, w tym korzenia lub mechaniczne uszkodzenie korzenia, np. Na skutek nieprawidłowych technik szczotkowania.

Skutkami recesji dziąsłowych mogą być również nadwrażliwość na temperaturę i bodźce chemiczne (słodkie, kwaśne), czy optyczne pogorszenie estetyki dziąsłowej – jest to szczególnie uciążliwe, kiedy mamy uśmiech dziąsłowy „gummy smile” i poszarpaną linię dziąseł w wyniku recesji dziąsłowych.

Jak leczyć recesje dziąsłowe?

Jeżeli recesje dziąsłowe powstają w wyniku choroby przyzębia leczymy chorobę przyzębia – parodontozę, a w drugiej kolejności rozważamy metody leczenia recesji.

Wśród metod leczenia recesji dziąsłowych możemy wyróżnić chirurgiczne i niechirurgiczne.

Leczenie niechirurgiczne to leczenie metodami stomatologii zachowawczej, wykonanie wypełnienia. Zastosowanie tej metody utrwala zaburzenia estetyki linii dziąseł oraz elementy materiału do wykonywania wypełnień wchodzą w kanaliki cementu korzeniowego, bardzo utrudniając bądź uniemożliwiając w późniejszym czasie chirurgiczne pokrycie recesji przywracające pełną estetykę i funkcję zęba.

Wiele korzeni zębów, szczególnie w odcinku przednim w żuchwie, jest pokrytych samym dziąsłem tzw. Maską dziąsłową a nie kością i dziąsłem. Szczególnie dla tych zębów wykonanie zabiegu chirurgicznego pokrycia recesji nie tylko przywraca im estetykę i pełną funkcję, ale również bardzo je wzmacnia i osłania. Obecne teraz na rynku materiały do wypełnień są materiałami sztucznymi, ponadto drażnią dziąsło otaczające recesje, powodując w ten sposób dalszą ucieczkę tego zęba i powiększenie się recesji.

Aby założyć wypełnienia w recesję, często trzeba powiększyć wielkość tej recesji tworząc tzw. Kształt retencyjny, umożliwiający utrzymanie się wypełnienia. Dodatkowe wybieranie tkanek korzenia w celu stworzenia kształtu umożliwiającego utworzenie wypełnienia, powiększa recesję, zmniejsza ilość tkanek korzenia, przez co osłabia ząb.

Zabieg chirurgicznego pokrycia recesji stanowi dodatkowe zasilenie, wzmocnienie tkanek dziąsła, osłaniając te tkanki, zapobiegając kolejnym urazom i przez to wydłużają czas obecności tych zębów w jamie ustnej (zęby mają przywróconą pierwotną anatomię sprzed urazu). Chirurgiczne metody leczenia recesji dziąsłowej dzielimy na metody pokrycia recesji z przeszczepem podnabłonkowej tkanki z podniebienia oraz na zabiegi różnego rodzaju dokoronowego przesunięcia płata dziąsłowego bez przeszczepu. O wyborze metody leczenia chirurgicznego, czy jest to metoda z grupy zabiegów z przeszczepem, czy jest to metoda z grupy zabiegów leczenia recesji bez przeszczepu decyduje lekarz periodontolog podczas konsultacji.

Leczenie z przeszczepem

O wyborze metody leczenia chirurgicznego, czy jest to metoda z grupy zabiegów z przeszczepem, czy jest to metoda z grupy zabiegów leczenia recesji bez przeszczepu decyduje lekarz periodontolog podczas konsultacji.

Zabiegi pokrycia recesji z przeszczepem są najczęściej wybieraną metodą leczenia chirurgicznego recesji, ponieważ odbudowują brakujące tkanki dziąsła w najbardziej fizjologiczny sposób, stanowią dodatkowe zwiększenie objętości tkanek dziąsła w miejscu, gdzie wcześniej była recesja, dodatkowo zabezpieczając w ten sposób tkanki sąsiadujące z recesją dziąsłową przed urazami i powstaniem kolejnej recesji. Jest to najbardziej naturalna metoda odbudowy tkanek dziąsłowych i pokrywania recesji.

Leczenie należy rozpocząć od wyeliminowania czynników uszkadzających: usunięcia kamienia, pokazania odpowiedniej metody szczotkowania zębów, zmiany szczoteczki oraz usunięcia ewentualnych kolczyków z warg czy języka. W przypadku wady zgryzu trzeba rozpocząć leczenie ortodontyczne.

Typy recesji

Istnieją dodatkowo dwa typy recesji – stabilna i aktywna, czyli pogłębiająca się. U osób dorosłych, u których stwierdza się recesję aktywną, zaleca się leczenie chirurgiczne. U osób poniżej lat 14 tę decyzję dotyczącą zabiegu chirurgicznego należy odłożyć. W przypadku recesji stabilnej sytuacja jest trochę inna i u młodych pacjentów uzyskuje się lepsze wyniki pokrywania recesji. Leczenie niechirurgiczne to leczenie metodami stomatologii zachowawczej, wykonanie wypełnienia. Zastosowanie tej metody utrwala zaburzenia estetyki linii dziąseł oraz elementy materiału do wykonywania wypełnień wchodzą w kanaliki cementu korzeniowego, bardzo utrudniając bądź uniemożliwiając w późniejszym czasie chirurgiczne pokrycie recesji przywracające pełną estetykę i funkcję zęba.

Wiele korzeni zębów, szczególnie w odcinku przednim w żuchwie, jest pokrytych samym dziąsłem tzw. Maską dziąsłową a nie kością i dziąsłem. Szczególnie dla tych zębów wykonanie zabiegu chirurgicznego pokrycia recesji nie tylko przywraca im estetykę i pełną funkcję, ale również bardzo je wzmacnia i osłania. Obecne teraz na rynku materiały do wypełnień są materiałami sztucznymi, ponadto drażnią dziąsło otaczające recesje, powodując w ten sposób dalszą ucieczkę tego zęba i powiększenie się recesji.

Klasy recesji dziąsłowych

Recesje dzielimy na cztery klasy, w zależności od możliwości całkowitego pokrycia;

• klasa I - recesje nie przekraczają linii śluzówkowo-dziąsłowej, przy których nie występują ubytki tkanek w przestrzeniach między zębowych
• klasa II - recesje sięgają do lub przekraczają linię śluzówkowo-dziąsłową, bez ubytku tkanek w przestrzeniach między zębowych
• klasa III - recesje przekraczają linię śluzówkowo-dziąsłową, wraz z ubytkiem tkanek miękkich lub kości w przestrzeniach między zębowych
• klasa IV - recesje przekraczają linię śluzówkowo-dziąsłową, a dodatkowo powikłane są rozległym zniszczeniem tkanek

W przypadku klas I i II można spodziewać się całkowitego pokrycia recesji, w klasie III częściowego, natomiast w IV klasie rokowanie pokrycia częściowego nie jest stuprocentowo pewne.

Zachęcam do poszerzenia wiedzy na temat recesji:

• Magazyn stomatologiczny – ”Jak postąpić w przypadku recesji dziąsłowych?”
• Parodontax – “Czy recesję dziąseł można odwrócić?”
• Dentonet – “Recesje dziąsłowe - problem nie tlko estetyczny, ale i zdrowotny”

Zabiegi pogłębienia przedsionka jamy ustnej

Zabiegi pogłębienia przedsionka jamy ustnej są wykonywane pacjentom, u których wykonanie tylko zabiegów na wędzidełkach warg i policzków jest niewystarczające. Przedsionek to obszar między wargami a dziąsłami. Jego prawidłowa głębokość jest wtedy, kiedy możemy swobodnie odchylić wargę dolną nie powodując bielenia dziąseł – anemizacji tkanek.

Do najczęściej spotykanych wad anatomicznych dziąseł należy zbyt płytki przedsionek jamy ustnej. Jest to najczęstsza przyczyna utraty zdrowych siekaczy w żuchwie. Tej niepożądanej sytuacji można zapobiec wykonując zabieg pogłębienia przedsionka w żuchwie lub ten sam zabieg z przeszczepem. Może to być wada wrodzona, stan po leczeniu ortodontycznym lub protetycznym, powikłania ekstrakcji.

Przedsionek to obszar między wargami a dziąsłami. Jego prawidłowa głębokość jest wtedy, kiedy możemy swobodnie odchylić wargę dolną nie powodując bielenia dziąseł – anemizacji tkanek.

Pogłębienie przedsionka/plastyka przedsionka jamy ustnej

Zbyt płytki przedsionek jamy ustnej występuje często w połączeniu z przerostem wędzidełka wargi. W takim wypadku łączy się zabiegi pogłębienia przedsionka wargi i plastyki wędzidełka wargi. Jeśli miejsca jest mniej, a dziąsła są w większej części przykryte przez błonę śluzową może dochodzić do wielu powikłań. Skrajnymi konsekwencjami niewykonania tego zabiegu są powstawanie recesji, uszkodzenie mechaniczne dziąseł i błony śluzowej, redukcja kości wyrostka zębodołowego w tej okolicy, a nawet utrata zębów.

Płytki przedsionek jamy ustnej stanowi także problem podczas wykonywania uzupełnienia protetycznego. Protezy ruchome mogą być w łatwy sposób wyważane, nie będą się dobrze trzymać podłoża, Mogą także uciskać błonę śluzową dna przedsionka jamy ustnej powodując ból, a z biegiem czasu przerosty tkanek miękkich. Dlatego przed przystąpieniem do protezowania należy wykonać zabieg pogłębienia dna przedsionka jamy ustnej.

Pogłębienie przedsionka

Płytki przedsionek jamy ustnej w połączeniu z wąską strefą dziąsła przyczepionego może mieć niekorzystny wpływ na stan przyzębia. Współistniejące nieprawidłowe przyczepy wędzidełek i mięśni mogą wywoływać objaw pociągania dziąsła, co prowadzi do jego zaniku i odsłaniania korzeni zębów. Sprzyja też zaleganiu resztek pokarmowych i utrudnia higienę, co sprzyja powstawaniu stanów zapalnych i recesji dziąsłowych. Zabieg pogłębienia przedsionka wykonywany jest zwykle w gabinecie stomatologicznym, w znieczuleniu miejscowym. Tylko w niektórych, skrajnych przypadkach wymagana jest hospitalizacja.

Kto ma wskazania do zabiegu?

Nie licząc wrodzonego spłycenia przedsionka uwarunkowanego genetycznie, najszerszą grupę pacjentów ze wskazaniem do zabiegu stanowią osoby przygotowujące się do leczenia protetycznego, u których zbyt płytki przedsionek jamy ustnej uniemożliwia założenie protezy. Najczęściej problem ten dotyczy pacjentów z bezzębiem całkowitym, u których od usunięcia minęło wiele lat, a wyrostek zębodołowy prawie zrównał się z dnem jamy ustnej. Inną grupę pacjentów stanowią osoby z zaawansowanym stanem odsłaniających się szyjek zębowych, u których zabieg należy połączyć z pokryciem recesji dziąsła.

Zachęcamy do poszerzenia wiedzy na temat pogłębiania przedsionka jamy ustnej

• "Estetyczna chirurhia śluzuwkowo-dziąsłowa" (aut. Giovanni Zucchelli)
• "Periodontologiczno-implantologiczna chirurgia plastyczna" (aut. Małgotrzata Pietruska, Jan Pietruski)
• Medeco – "Budowa jamy ustnej"
• "Płytki przedsionek jamy ustnej i wąska strefa dziąsła przyczepionego" (aut. Lek. dent. Natalia Stefanik, Dr n. med. Rafał Wiench, Dr hab. med. Dariusz Skaba)
• "Periodontologia" (aut. Herbert F. Wolf , Edith M. Rateitschak , Klaus H. Rateitschak , red. wyd. pol. Zbigniew Jańczuk)

Zabiegi na wędzidełkach warg, policzków i języka

Zabiegi wędzidełek warg i policzków to zabiegi stosowane zarówno profilaktycznie jak i leczniczo. Pacjenci są kierowani na zabiegi plastyki („podcięcie”) wędzidełek warg, policzków i języka przez lekarzy stomatologów, głównie ortodontów oraz LOGOPEDÓW, NEUROLOGOPEDÓW, LARYNGOLOGÓW, AUDIOLOGÓW, NEONATOLOGÓW.

Zadaniem wędzidełka jest zapewnienie wardze górnej, dolnej i językowi większej stabilności w jamie ustnej. Gdy wędzidełko rośnie nieprawidłowo, może powodować kaskadowe problemy rozwojowe w obrębie jamy ustnej.

Niektóre stany, których może doświadczyć osoba mająca problem z wędzidełkiem, to m.in:

• nieprawidłowości rozwojowe w jamie ustnej,
• dyskomfort podczas przełykania,
• zaburzenie normalnego rozwoju dwóch górnych przednich zębów, co powoduje powstanie luki,
• rozerwanie wędzidełka,
• problemy z karmieniem piersią z powodu zwarcia języka lub warg u dzieci,
• chrapanie i oddychanie przez usta z powodu nieprawidłowości w rozwoju szczęki spowodowanych nietypowym wzrostem wędzidełka,
• problemy z mową, jeśli język jest napięty,
• trudności z pełnym wysunięciem języka,
• luka powstała między przednimi zębami,
• odciąganie tkanki dziąsłowej od podstawy zębów i odsłanianie korzenia zęba.

Dla części pacjentów podcięcie wędzidełka języka jest koniecznością. Za krótkie wędzidełko języka utrudnia niemowlakowi ssanie, powoduje przerwę między siekaczami (diastemę), utrudnia i opóźnia rozpoczęcie mowy. Może również powodować rozwinięcie się wady zgryzu. Zabieg może być wykonany laserem, wtedy jest bezkrwawy. Po podcięciu wędzidełka – rana goi się szybko i zwykle bez powikłań.

Za pomocą wędzideł regulowana jest ruchomość warg i języka. Istnieje duża różnorodność dotycząca kształtu, grubości oraz miejsca przyczepu tych struktur. Często widzi się nieprawidłowości dotyczące wielkości wędzideł lub miejsca ich przyczepu. Charakterystyczny wygląd wrodzonego przerostu wędzidła wargi to jego znaczne zgrubienie oraz trójkątny, wachlarzowaty kształt.

Plastyka wędzidełka jest zabiegiem mikrochirurgicznym, wykonywanym w znieczuleniu miejscowym. Polega na podcięciu wędzidełka w odpowiednim miejscu i przytwierdzeniu go we właściwej pozycji za pomocą szwów. Szwy usuwane są po około siedmiu dniach.

Przerost wędzidła wargi górnej

Nieprawidłowe miejsce przyczepu wędzidła obserwuje się, gdy przyrasta ono zbyt blisko szyjek zębowych lub nawet przekracza granicę grzbietu dziąsła i przyczepia się na podniebieniu czy po stronie językowej. W przypadku wędzidła języka, o jego skróceniu można mówić, gdy stwierdza się zbyt małą ruchomość języka.

Wszystkie wyżej wymienione nieprawidłowości wędzideł mogą być przyczyną poważnych zaburzeń ortodontycznych, logopedycznych, periodontologicznych, jak również estetycznych. Przerost lub zbyt niski przyczep wędzidła wargi górnej stanowi przeszkodę w równoległym położeniu siekaczy przyśrodkowych górnych, powodując ich rozejście i utrzymującą się między nimi szparę.

W przypadku stwierdzenia takowej nieprawidłowości należy podjąć interwencję chirurgiczną polegającą na zabiegu frenuloplastyki. Zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym przy użyciu skalpela, nożyczek, lasera bądź kautera. Plastykę wędzideł wykonuje się u pacjentów od około 6 roku życia.

Wędzidełka warg i języka to pasma tkanki łączące wargę lub język z wyrostkiem zębodołowym, z którymi wiążą się nierzadko nieprawidłowości takie jak: wędzidełka położone zbyt blisko zębów, zbyt krótkie lub grube, mające szkodliwy wpływ na przyzębie, estetykę uzębienia, ustawienie zębów czy utrzymanie protez ruchomych. Korekta powyższych nieprawidłowości to przedmiot zabiegów na wędzidełkach: frenulektomii i frenulotomii. Oba zabiegi są przeprowadzane w znieczuleniu miejscowym dzięki czemu są całkowicie bezbolesne.

Frenulektomia jest to prosty, wykonywany w znieczuleniu miejscowym zabieg podcięcia zbyt krótkiego wędzidełka zmniejszającego ruchomość języka czy warg.

Frenulotomia polega na wycięciu zbyt grubego i nieprawidłowo położonego wędzidełka, najczęściej wargi górnej, oraz przemieszczeniu go i wszyciu w odpowiednim miejscu.

Zabieg u dzieci

Zabiegi te wykonuje się w 90% u dzieci. Przydatne są nie tylko merytoryczne umiejętności chirurgiczne, ale bardzo ważnym aspektem przy wykonywaniu tego rodzaju zabiegów u młodych pacjentów - są umiejętności miękkie, odbyte szkolenia NVC, umiejętność budowania relacji z dzieckiem przez lekarza i dobra współpraca z rodzicem. Nie sposób nie docenić uśmiechu na twarzy dziecka, mimo że zostało ono poddane zabiegowi chirurgicznemu.

Temat podcinania wargi górnej i dolnej u dzieci jest bardzo obszerny. Spotykamy wędzidełka wargi górnej i dolnej - za krótkie, przerośnięte, z przyczepem w niewłaściwym miejscu. Wady wrodzone wędzidełek warg, doprowadzają do stanów zapalnych jamy ustnej, cofania się dziąseł, rozchwiania i wypadania zębów. Wszystkim tym powikłaniom zapobiega zabieg podcięcia wędzidełka.

Czego należy się spodziewać podczas zabiegu?

To zazwyczaj krótka operacja wykonywana w gabinecie chirurga szczękowego w znieczuleniu miejscowym. Rekonwalescencja jest szybka, trwa zazwyczaj kilka dni.

Zabieg może być wykonany przy użyciu skalpela, elektrochirurgii lub lasera, w zależności od zakresu zabiegu i jego celu.

Twój lekarz w trakcie zabiegu usunie niewielką część wędzidełka i w razie potrzeby zamknie ranę. Może zostać założony szew.

Opieka po zabiegu obejmuje często przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych w celu złagodzenia bólu, a także utrzymywanie okolicy w czystości i unikanie nadmiernych ruchów języka.

Zachęcamy do poszerzenia wiedzy na temat zabiegów na wędzidełkach warg, policzków i języka

• “Wędzidełka wargi górnej – w aspekcie ortodoncji, periodontologii, protetyki i estetyki” (aut. Maria Wacińska-Drabińska, Małgorzata Zadurska, Hanna Zwierzchowska)
• Poradnik zdrowie – “Wędzidełko wargi górnej i dolnej u dzieci – podcinanie"
• Poradnik zdrowie – “Diastema, czyli przerwa między zębami - jak ją usunąć? Likwidacja diastemy”
• Medonet – “Podcięcie wędzidełka - przebieg, wskazania, przeciwwskazania”
• Poradnik zdrowie – “Ból dziąsła - problem z wędzidełkiem [Porada eksperta]”

Wydłużanie koron klinicznych

Zmieniające się potrzeby pacjentów wypozycjonowały zabieg chirurgicznego wydłużania koron klinicznych w czołówce zabiegów stomatologii estetycznej. Coraz częściej marzeniem pacjenta są duże białe zęby, które można uzyskać również poprzez przesunięcie linii dziąseł w kierunku dokoronowym. Wcześniej zabieg ten służył głównie do rekonstrukcji zniszczonych tkanek zębów, przykładowo, kiedy linia dziąseł sąsiadujących zębów była na różnej wysokości, dla pacjenta oznaczało to, że, np. sąsiadujące ze sobą siekacze górne różniły się od siebie widoczną spod dziąsła powierzchnią korony. Wówczas zabieg ten umożliwiał odsłonięcie koron klinicznych w taki sposób, aby widoczne korony były równie.

Równie często zabieg ten jest stosowany do leczenia powikłań powstałych w przebiegu wielospecjalistycznego leczenia stomatologicznego. Do najczęściej spotykanych nalezą powikłania leczenia protetycznego (kiedy nieprawidłowo zostaną osadzone korony protetyczne bez zachowania tzw. szerokości biologicznej). Stosujemy w sytuacjach, gdy planowany pod odbudowę protetyczną ząb jest zniszczony w wyniku próchnicy poniżej linii dziąsła lub złamał się w wyniku urazu.

Poprawnie wykonane wydłużenie korony klinicznej zapobiega nawracającym stanom zapalnym i ucieczce dziąsła w kierunku dokorzeniowym. Chroni ząb przed ponownym złamaniem lub pęknięciem korzenia.

Wydłużenie korony klinicznej jest zabiegiem mikrochirurgicznym wykonywanym w znieczuleniu miejscowym.

Kiedy warto zdecydować się na zabieg wydłużania koron klinicznych?

Wydłużenie korony może być konieczne z kilku powodów:

• Niewystarczająca ilość zęba do samodzielnego utrzymania korony
• Zęby złamane lub dotknięte próchnicą mogą uniemożliwić stabilne zamocowanie korony.
• Wydłużenie korony powoduje zmniejszenie tkanki dziąsła i w razie potrzeby zmniejszenie kości, dzięki czemu większa część zęba znajduje się nad powierzchnią dziąsła.
• Prawidłowo dopasowana korona pozwala na lepszą higienę jamy ustnej i komfort.
• Niektóre osoby decydują się na wydłużenie korony, aby zmienić "gummy smile”, w którym dziąsła są widoczne nad zębami podczas uśmiechania się.

Jak przebiega zabieg wydłużenia korony?

Jest to zabieg ambulatoryjny, co oznacza, że pacjenci mogą wrócić do domu zaraz po zakończeniu operacji. Większość pacjentów decyduje się na znieczulenie miejscowe i może otrzymać również środek uspokajający.

Po znieczuleniu obszaru znieczuleniem miejscowym, periodontolog wykona małe nacięcia, aby odciągnąć dziąsła od zębów i usunąć ich nadmiar. W niektórych przypadkach usunięcie tkanki dziąsła jest wszystkim, co jest potrzebne, aby odsłonić więcej korony. Jeśli jednak tkanek miękkich i kości pokrywających koronę jest zbyt dużo, konieczne może być również usunięcie niewielkiego fragmentu kości.

Po zakończeniu zabiegu, dziąsło jest przemywane sterylną solanką i zaszywane. Szwy pozostają na miejscu przez kilka dni po zabiegu.

Czy wydłużenie korony jest bezpieczne?

Tak, wydłużenie korony jest zabiegiem rutynowym i bezpiecznym. Należy przestrzegać wszystkich zaleceń dotyczących opieki pooperacyjnej, aby zapobiec ewentualnym powikłaniom po zabiegu.

Zachęcam do poszerzenia wiedzy na temat wydłużania koron klinicznych.

• ”Estetyczna chirurgia śluzówkowo-dziąsłowa” (aut. Giovanni Zucchelli)
• “Periodontologia” - (aut. Herbert F. Wolf, Edith M. Rateitschak, Klaus H. Rateitschak, red. wyd. pol. Zbigniew Jańczuk)
• “Periodontologiczno-implantologiczna chirurgia plastyczna” (aut. Małgorzata Pietruska, Jan Pietruski)
• “Plastyczno-estetyczna chirurgia periodontologiczna i implantologiczna. Koncepcja leczenia mikrochirurgicznego” (aut. Otto Zuhr, Marc Hurzeler, red. wyd. pol. Maciej Dijakiewicz)

Gingiwoplastyka

Gingiwoplastyka, plastyka dziąseł – zabieg z dziedziny chirurgii plastycznej dziąseł, wykonywany w celach zdrowotnych i estetycznych. Pojedynczy zabieg daje tu możliwość poprawy kształtu, konturu czy koloru dziąseł. Zabieg pomaga uzyskać odpowiednie proporcje między zębami a dziąsłem. Jest stosowany w razie utraty zęba lub wystąpienia próchnicy pod linią dziąseł. W trakcie trwania zabiegu wycina się/koryguje nieprawidłowe/przerośnięte dziąsło, a następnie odpowiednio kształtuje się kość aż do uzyskania równej linii dziąseł oraz zszywa powstałą ranę.

Alternatywnym zabiegiem jest gingiwektomia, która dodatkowo wymaga odwarstwienia płata dziąsłowego pełnej grubości.

Tu, usuwa się jedynie nadmiar dziąsła. Zabiegi te wykonuje się coraz częściej, bo pomagają cieszyć się pięknym, zdrowym uśmiechem oraz podnoszą jakość życia. Oba zabiegi z zakresu chirurgii plastycznej dziąseł (gingiwektomia i gingiwoplastyka) wykonuje specjalista od chorób przyzębia, czyli periodontolog.

Jak przebiega zabieg gingiwoplastyki?

Podczas zabiegu gingiwoplastyki, periodontolog używa narzędzia do wycięcia lub zmiany kształtu części dziąsła. Może to być skalpel, laser. Jedną z zalet stosowania lasera do leczenia w porównaniu ze skalpelem lub innym narzędziem tnącym jest to, że laser jest w stanie zabić bakterie obecne na zębach i w jamie ustnej.

Czasami lekarze wykonują gingiwoplastykę po gingiwektomii, która jest zabiegiem stosowanym w celu usunięcia i zastąpienia uszkodzonej tkanki dziąseł. Innym razem wykonują ją wyłącznie jako zabieg kosmetyczny.

Kiedy zdecydować się na zabieg?

Dziąsła są celem leczenia gingiwoplastyki. Cel może być kosmetyczny, np. gdy dana osoba ma "gummy smile" .

Osoba może również poddać się gingiwoplastyce po przejściu gingiwektomii z przeszczepem tkanki dziąsła. Procedura ta polega na usunięciu przez periodontologa chorej lub uszkodzonej tkanki dziąsła i przeszczepieniu nowej, zdrowej tkanki w miejsce poprzedniej.

Plastyka dziąseł może pomóc w zmianie kształtu przeszczepionej tkanki, aby uzyskać bardziej kosmetyczny wygląd.

Gingiwoplastyka może być wykonana w połączeniu z leczeniem ortodontycznym, aby stworzyć lepszy uśmiech. W przypadku dorosłych pacjentów, kompleksowe leczenie ortodontyczne wymaga połączenia procedur wykonywanych przez periodontologów, protetyków i stomatologów ogólnych.

Oto główne przypadki, w których stomatolog zaleca gingiwoplastykę:

• Starzenie się
• Uszkodzenie lub uraz dziąsła
• Choroba dziąseł
• Zapalenie i obrzęk dziąseł
• Infekcja bakteryjna w dziąśle

Korzyści z zabiegu gingiwoplastyki

1. Pomaga tym, którzy chcą poprawić estetykę swoich uśmiechów:

Jeśli jesteś kimś z uśmiechem dziąsłowym lub nadmierną ilością tkanki dziąsłowej, zabieg gingiwoplastyki pomoże poprawić estetykę uśmiechu poprzez usunięcie nadmiaru tkanki dziąsłowej, odsłaniając tym samym więcej zębów.

2. Pomaga tym, którzy mają choroby przyzębia:

Usunięcie nadmiernej linii dziąseł może pomóc ludziom z chorobami dziąseł.